Mensen moeten zich prettig voelen in hun omgeving. Die omgeving dient dan ook op de mens en zijn behoeftes te worden afgestemd. ‘De menselijke maat’ is van belang, omdat de ruimte vaak veel groter is dan ons fysieke lichaam. De stedelijke ruimte zou niet groter moeten zijn dan passend is voor het directe gebruik. Maar bij

Slow Urbanism betekent menselijke maat ook dat mensen de ruimte krijgen om hun zegje te doen en hun plek te vinden in hun omgeving.

Het gaat er dus om de balans te vinden tussen architectuur, stedenbouw en de ervaring van de gebruikers in de openbare ruimte. De stedenbouwkundige opgave is dus niet het maken van plattegronden, maar juist de vertaalslag maken naar de echte ruimte. Voor een goede contextuele inpassing is dit noodzakelijk. Zo ontwerp je een duurzame stad of een duurzaam dorp. Niet plannen, maar ontwerpen!