Een contextuele stedenbouw koestert bestaande kwaliteiten en probeert die te behouden en te versterken. Nieuwe ingrepen zijn een logische stap in de historie van de plek. Daar waar de bestaande identiteit negatief werkt of afwezig is, worden juist betekenisverlenende ingrepen gedaan. Kenmerkende landschappelijke en stedenbouwkundige structuren bieden verankering op hun plek. Aanhaken op de identiteit van de plek zorgt voor regionale verschillen; zo blijft het interessant andere plaatsen te bezoeken.

Slow Urbanism pleit dus voor planvorming die vertrekt bij bestaande structuren. Deze vormen een stevige basis waarbinnen de langzame én de snelle veranderingen plaats kunnen vinden. Ook projecten die maar gedeeltelijk gerealiseerd worden, passen zo in de omgeving en zijn nooit onaf.